سبل السلام

برخی از اطباء تهیگاه بیمار یا پشت بیمار را شکاف میدهند و سنگ را بیرون می آورند،که خطری بزرگ در بردارد و کار انسان عاقل نیست.
اگر از عمل بریدن تهیگاه و پشت بگذریم و به علاج از راه دارو و غیره توسل جوییم،دستور علاج به قرار زیر است:باید بیمار پاکسازی شود و ماده ی تولید کننده ی سنگ همراه ماده ی پاکسازی شده بیرون آید.این پاکسازی یا باید بوسیله ی داروهای اسهالی و اسهال دادن بیمار صورت پذیرد یا وسیله قی دادن بیمار انجام شود.بعد از پاکسازی لازم باید بیمار پرهیز غذایی را مراعات کند و از خوردن غذاهای غلیظ و آب های آلوده دوری جوید.سپس ماده ی خوراکی خود را تعدیل نماید نه بیش از حد طبیعی و نه کمتر از اندازه ی لازم باشد.باید معده ی بیمار تقویت شود و به خوبی غذا را هضم کند.بیمار در حال گرسنگی ورزش کند اما ورزش نه بسیار سبک و نه بسیار سخت و تند ورزش باید میانگین باشد.کمر را محکم ببندد و در ماساژ بدن اهمال نکند.باید شکمش نرم باشد و از یبوست بپرهیزد،تا خلط بدجنس تولید کننده ی سنگ،به مدفوع روی آورد و مدفوع چندان در شکم حبس نباشد که مزاحمتی برای کلیه ایجاد کند و راه بندانی بوجود آورد.
داروهای ادرار آوری که از بذر های ادرار آور تهیه میشوند،در علاج سنگ کلیه بسیار تاثیر بخش و مفیدند،که باید دفع ادرار بیمار پیاپی و همیشگی باشد.
داروهای ادرار آور مفید در علاج سنگ کلیه عبارتند از:آب نخود،آب کنگر،آب برگ ترب،خود ترب و بویژه ترب سبز باریک؛که اگر چند روزی بیمار بر ترب دوام کند می بیند که ترب ادرار آوری بسیار قوی است.
اگر می خواهی که کودک را از تولید سنگ در کلیه اش بیمه کنی،شراب کم مایه ی سفید رنگ مخلوط با آب بخورد،ممکن است به سنگ کلیه و مثانه مبتلا نشود.
امکان دارد که اگر به جای اسهال و قی دادن،حقنه به کار بری و پاکسازی را بوسیله ی حقنه انجام دهی،اثری خوب داشته باشد،که حقنه مدفوع را بیرون می آورد و شکم را نرم و روان می کند.همچنین اگر همراه مایه ی حقنه داروی علاج سنگ باشد،حقنه دارو را از نزدیک به مقصد می رساند.
اگر کسی خود را به قی کردن بعد از غذا خوردن وادارد و این کار را زیاد تکرار کند،از تولید و بوجود آمدن سنگ جلوگیری می شود؛زیرا بوسیله ی قی کردن ماده ی غلیظ - که قابلیت سنگ شدن دارد – از راه طبیعی که راه روده هاست و به کلیه سر میزند ،برگردانده می شود و از راه مقابل و خلاف راه طبیعی بیرون داده می شود و به کلیه نمی رسد و طرف کلیه سالم و پاکیزه از ماده ی بدجنس سزاوار سنگ شدن می ماند.
حمام رفتن و در آبزن نشستن نیز یکی از علاجها است که شاید سبب لغزش ماده ی تولید سنگ به پایین شود و ممکن است از اثر حمام رفتن یا درآبزن نشستن،مواد بدجنس سبب تولید سنگ از راه کلیه منحرف شوند و به سوی رویه ی بدن منتقل گردند.اما اگر حمام رفتن و در آبزن نشستن زیاد از حد لازم باشد،نیروی کلیه را کاهش می دهد و کلیه را سست می کند.
اگر داروی ملّین یا داروی تسکین درد کلیه را بدون وقت و اوان لازم و بدون نیاز استعمال کنند،باز خوب نیست؛زیرا کلیه از اثر آن سست می شود و نیرویش کاهش می یابد و برای پذیرش ماده ی بدجنس – که به کلیه میرسد – آمادگی پیدا می کند.
بر پشت خوابیدن برای بیمار سنگ کلیه خوب است.

منبع:کتاب شیخ الرییس ابوعلی سینا.قانون 5 .صفحات 134 و 135